asosyalleri öldüren bir seri katilim

artık zihni devreden çıkmıştı, kafasının içindeki sisi keskin gözlerimle fark edebiliyordum. öylesine heyecanlıydı ki, madde kullanmışçasına kopmuştu bu dünyadan, otobüsün ani şekilde fren yapması ve onun heyecandan direğe tutunduğu elini gevşetmesi, hazırladığım finalin start'ını verdi.

frenin etkisiyle sert bir şekilde şoförün yanındaki bölmeye tosladı. toslamanın verdiği acı, otobüs ahalisinin onun üzerindeki bakışlarının yanında solda sıfırdı. bakışların değdiği her yeri, alev gibi yanıyordu. zıvanadan çıkmıştı artık, bize neden düştüğünü açıklıyordu hiç kimsenin duyamadığı sesiyle. sanki geçerli bir neden sunup da kendisini affettirmek ister gibiydi.

otobüs ahalisinin acıyan bakışları, acısını bir kat daha arttırdı. son, adım adım yaklaşıyordu.