bunca insan yalnızken neden bunca insan yalnız

Yalnızlık...
Adına , hepsi birlikte kaydedildiğinde dünyanın en uzun tracki olacak kadar şarkı yapılan kavram...
Sırf anldıbını çözmek için günlerce uğraşılan bir sözcük...
Karmaşık yapısından dolayı halen daha tanımını yapabilenin nadir olduğu bir duygu...

Yalnızlık Descartes'in söylediği gibi terkedilmişlik değildir..

Bakın ; Yalnızlık ; eve geldiğinde sessizlikle karşılaşmak , doğumgününde sana süpriz parti yapacak birinin olmaması , hayatta aksiyonun olmaması , düz insan olmak , yatakta çapraz yatabilmek , telefondaki okunmuş mesajları tekrar tekrar okumak , televizyonu her açtığında son bıraktığın kanalda olması , telefona mesaj geldiğinde operatörden olduğunu bildiğin halde sevinçle açıp acı manzarayla karşılaşmak , başına gelenleri anlatacak insan olmaması , kapıya kıyafetin takıldığında "burdayım burdayım , bir yere gitmiyorum çay alıp geleceğim" demek , sohbet edenleri görüp iç geçirmek , günaydın diyenin olmaması , çok fazla hayal kurmak , varoluşundan kimsenin mutlu olmaması , ele mahkum kalmak , sıcakları-soğukları bahane edip bütün gün evde oturmak , kendi sesini unutmak , eski günlerde dinlenilen şarkıları bilgisayardan, telefondan silmek , kendi kendine konuşmaya başlamak gibi karamsar şeyler değildir.
Bunlar terkedilmişliktir , onuda bir başka yazımda anlatırım.

Bunca insanın yalnız olması zaten tüm insanlığın yalnız olmasından kaynaklıdır.
Fakat "bunca" olmasının sebebi önceden bahsettiğim saçma "sosyellik xdxdxd" kavramındandır.

Yani insanlığın doğası yalnızlığa dayanırken "neden yalnısıs yha .s.s.ss" demek çok mantıksız...

http://yalnizligindibi.blogspot.com