hayatı boş geçenler gelsin

beyler ben geldim

bazen ben de çok asosyalim

küçüklükten ben de çok temiz yetiştirildim üzerime titriyorlardı. sokak hayatıyla ortaokulda tanıştım. binlik ne demek o zaman öğrendim. evde aşırı baskı vardı üzerimde. her dönem takdir belgesi alıyordum bi dönem teşekkür almıştım diye beynimi gibmişlerdi. dayak yiye yiye öğrenmek diye bişey var belki duymuşsunuzdur. öyle öğrendim ben. ilk başta kavgadan çok korkardım. sağlam dayak yiyince atmayı da öğrenmiş oluyorsun. liseye geçince artık evrimini tamamlamış bi fırlamaydım ama kız yönünden hala icraat yoktu. lise 2 de tipsiz kızın biri bana aşık oldu onu gibtikten sonra bi özgüven geldi. zaten ergendik kanımız kaynıyordu sürekli kavga şu bu derken popülerlik zirvedeydi işin içine kız muhabbeti de girince sınıfta kaldım.

bizim zamanda lise 3 seneydi. arkamızdan yeni 4 senelik sistem öğrencileri geliyordu. ben sınıfta kalınca bunların arasına düştüm ben de 4 senelik sisteme tabii oldum. bi daha sınıfta kaldım okuldan atılmam gerekiyordu ama eski sistem öğrencisi olduğumuz için bakanlık af çıkardı. yeniden okuma şansımız oldu. yani 3 senelik sistem öğrencisiyken 6 senede bitirdik liseyi bilen bilir. inanmayan araştırabilir. (2010 mezun oldum) üni 2 sene okuyup bıraktım geri kalmış bi memlekette. ama ne kadar kaşar varsa zütürdüm.

ben normalde asosyalim. yani yalnız kalmayı seviyorum insanlarla çok içli dışlı olmayı sevmiyorum. çevrem aşırı geniştir ama dostum 3-5 tane ya vardır ya yoktur. bi kızı gözüme kestirdim mi o ortama kolayca sızarım ya da kız tek ise kızı kolay ayarlarım. yalancıktan sosyal bi insan olurum. kızı gibtikten sonra yine eski halime dönerim.

özet: çirkin bi kız verdi bana tüm hayatım değişti