harry potter a verdiğim ayar

part 10 - neyse ruh hastası bir profesörün dersine girdik. asayla kuş tüyü uçurmaya çalışıyoruz. tabi benim asa hala kayıp. çıkardım çakmakla uçurmayı deniyorum. hermoniyi aradı gözlerim derse geç gelmişti kaşar. baktım ronda harrlye hermoniyi çekiştiriyor. bırakmıyor peşimizi falan diye. lan o zaman siz bırakın kızıda ben alayım dıbına koyim. sonra hermoni girdi sınıfa bunları duydu. kız ağlamaklı oldu amk. koşarak sınıftan çıktı. işte şimdi tam fırsatı. fişek gibi fırladım yerimden. tam peşinden gidecem hoca nereye diye sordu. tuvalete gidicem hocam dedim. izin vermedi dıbına koyim. ulan ilkokul çocuğu gibiyiz. dedim tutamıyorum hocam. iyi gibtir git dedi. sonra ben koridorda hermoniyi arıyorum. kızlar tuvaletine girdim. hermoni dedim kafamı bi kaldırdım. ebenin amı. golem. yaratık. bu ne dıbına koyim. hermoni baktım kaçıyor bende kaçtım dıbına koyim. asam yok. asam olsa giberim belasını.

sonra baktım kızın yanında rezil oluyorum. yanımda kelebeğim yok kusura bakma bebeğim dedim. koşuyoruz hala. sonra snape geldi. ben ona sünepe diyorum. geldi uydurdu bir şeyler goleme işlemedi bile. dedim hocam sen kpssyi nasıl geçtin dıbına koyim. neyseki dumbledore geldi. “patronus” dedi. golem sersemledi sonrada yere yığıldı. bütün okul toplandı çevremize. golem ölmek üzereydi ama tekrar ayağa kalktı. bir şey yapabileceğinden değil hani gene yere düşecekti can çekişiyordu. dıbına kodumun harrysi geldi. çıkardı asayı lumos diye bağırdı. golem öldü. dıbına koyim. öğrendiği tek büyüde bu. golemin zaten bi gibimlik canı kalmıştı. bütün okul bunu alkışladı falan. kahraman oldu yarrama bak. sokarım böyle adalete. dumbledorede demiyor ben öldürdüm. şimdi tepemize çıkacak züt lalesi.