babanızın kıymetini bilin arkadaşlar

*-Beyler benim 2009 kasım 27 den beri yani doğum günüm olan 27 kasımdan beri babam yok. Öyle veya böyle yok, öldümü kaldımı neden gitti bilmiyorum hiç bir zamanda söylemediler bana. Ben bu başlığı babasını kaybeden veya ayrı düşen kardeşlerimle paylaşmak için açtım. 18 yaşıma girdiğim gündü , ulan bu nasıl adalettir 18 yaşındaki bir çocuğun omuzlarına ailesini dik tutma annesi ağladığında onu sakinleştirme , hastalandığında onunla ilgilenme gibi görevleri yükledi kader. Ben üniversite sınavına babam olmadan girdim , babam olmadan bayram kutladım ulan ben . Bayramda babaların elleri öpülürya ben o günden beri babamın değil dayılarımın amcalarımın ellerini öptüm , hiçbir gece ağlamadım . Sizde ağlamayın sakın hayatta hiçbir şey için ağlanmaz yemin ederimki ağlanmaz. 16 yaşımdan beri sevgilim olan kızdan ayrıldım 20 yaşımda ve gözümden tek bir yaş bile akmadı , ulan ben neleri yaşadım be bunlarmı beni öldürecek dedim. inanın ki insanın dayanacağı acıların sınırı yok , joker abimizin ünlü sözü vardırya " seni öldürmeyen şey güçlendirir ." diye . ben bunu yaşayarak kanıtladım acılar geldikçe güçlendim güçlendikçe hissizleştim. Çok isterdim ilk zamanlar "babam!" diye sarılmayı ama şimdi gelse sarılsam yüreğimde en ufak kıpırtı olmayacak biliyorum. inançlarım sarsıldı , hatta ateistliği bile mantıklı buldum . Kötü insanlar gülerek yaşıyorken 18 yaşında bir çocuk bu durumlara düşer miydi? adalet bunun neresinde . inanın yaşayamayan anlamıyor bunları . Yaşamayın, yaşasanızda babanız veya anneniz gitmeden onlara iyi davranın ki ardından gözyaşlarınız aktığında onu sevdiğiniz için kalbinizde yaşatın onu . insanların kız arkadaşlarından ayrıldığında dünyaları başlarına çöküyor ya , yazılıdan kötü not alınca ağlıyorlar ya işte onların ben dıbına koyayım . bu dünyada ağlamak az sayıda insanın hakkı, onların değil veya benimde değil . ağlamak çaresiz insanların hakkı ve biz inanın ki çaresizlik ne görmedik bile..

Ben bu başlıktan daha onlarca yazarım , bu salılar geçer nice salılar gelir ama babam gelmedi gelmezde .siz yaşamayın . Onun ardından konuşturtmayın , ben arkasından konuştu diye ailenin içinde eniştemi evden attım, herşeyi biz yaşarken dışardan izleyenleri buna hakkı yoktu konuşmaya hakları yok. Sizde söyletmeyin . Tamamen içimden geçenleri yazdım , edebi bir kaygı yok okunma kaygımda yok sadece benim gibi olanlara ulaşsa bana yeter. Hadi eyvallah