23 yaşındayım kamu mezunuyum

bizim komşunun oğlu vardı adı burak. çok başarılı bir çocuktu. lgs'de türkiye 1200.sü olarak çok iyi bir liseye yerleşmişti. lise fransız lisesiydi ve hem ingilizce hem de fransızca eğitim görüyordu. zamanla öğrendiği dilleri çok iyi duruma getirdi. daha sonra liseyi bitirdi üniversite sınavına girdi. çok iyi bir üniversitenin kamu yönetimi bölümünü kazandı. erasmus yaptı avrupa'yı gezdi, italyanca öğrendi, work and travel yaptı, hocalarıyla akademik çalışmalarda bulundu. herkes bu çocuk için geleceğin turgut özal'ı, geleceğin sülayman demirel'i diyordu çevremizde. çocuk aynı zamanda çok sosyaldi. gitar çalıyor ve haftada dört kere yüzmeye gidiyordu. okulu bitirdi ve derhal vatani görevini yapmak üzere askere gitti. çocuk mahallede parmakla gösterilen çocuktu artık. çocuk askerden gelince iş arama sürecine koyuldu. belirli bir süre sonra kafasındaki işi bulamayacağını anladı ve şuan mahalledeki pastanede günlük 15 lira yövmiyeyle komilik yapıyor. arada bir sabahları taze poğaça almak için uğruyorum yanına. halini hatrını soruyorum. benimle konuştuğunu gören patronu "hadi oğlum, masadaki bardakları kaldır. çabuk!" diyor.

öyle işte.