15 yaşındayken köydeyken ablaları siktim

Necla ablanın evinde çıkınca hayvanların yanına gittim. Ama necla abla aklımdan çıkmıyordu. Hep onu düşünüyordum. Ertesi gün yine keçi koyunları sağmaları için getirdim. Necla ablanın tadı ağzımda kalmıştı. Necla ablayla diğer kadınlar hayvanlarını sağıp gitmeye hazırlanıyorlardı. Diğer kadınlar gidince, Necla abla bana, “Kaynım evde değil, gece 12 gibi onun evine gel!” dedi. Ben de ‘tamam’ anlamında başımı salladım. Nasıl akşam oldu anlamadım. Akşam yemeğini yedikten sonra biraz çıktım dolaştım. Sonra Necla ablanın kaynının evinin oraya gittim. Saat gece 12’ye biraz vardı. Baktım Necla abla yavaş yavaş geliyordu. Kapıyı açarak içeri girdi. Ben de biraz sonra içeri girdim. Işıklar kapalıydı, Necla abla koltukta oturuyordu. Ben ışıkları açmak istediğimde, Necla abla, “Hayır açma, sonra evlerine biri girmiş diye kimse gelmesin!” dedi. “Anladım!” dedim ve Necla ablanın yanına gittim...