bu akşam yine dertlerimle

başbaşayım dıbına koyim. aklıma esti bi olayımı anlatmak istiyorum binler size.
sonuna kadar okuyana eyvallah, okumayana da eyvallah dıbına koyim seviyorum hepinizi.

19 şubatta en yakın arkadaşımla parkta oturmuş içiyoruz. arkadaşımın sevgilisi mesaj attı "yarın bilmemkimin doğum gününe gidiyoruz dimi!?" diye. tabi arkadaşımında tanımadığı ortam olduğundan beni çağırdı, bende gideriz dedim. o gideriz dediğim ağzımı bütün inci gibsin!
20 şubat günü geldi gittik partiye. bostancıda kız zengin belli. bizde memur çocuğuyuz dıbına koyim. neyse tanıştık falan ben kızı görünce çarpıldım abuk subuk konuşuyorum falan. kızında sevgilisi varmış ama tam bir "mal".
şimdi pasta geldi hani bilirsiniz garson "bıçak kesmiyo" falan diyo kızın sevgilisi mal gibi bakıyo. o ara kalkıp para vericektim garsona arkadaş tuttu. keşke verseydim kız belki etkilenirdi lan!?
neyse en son kalkıyoruz kız zengin kızı ama para falan kalmamış. gelen çocuklardan biri de para vermeden kalkmış gitmiş. çıkardım verdim dıbına koyim. kız teşekkür etti falan.
o gün bugündür kıza aşığım. ilk başlarda olmaz diyordu, numarasını falan istetmiştim ona da olmaz diyordu. kıza bi ton güzel şey söylüyordum nuh diyor peygamber demiyordu. ama bi ara nolduysa numarasını verdi falan.
arkadaşça konuşuyoruz tabi, mecburen! bi ara nolduysa tepem attı ne var ne yok yazdım kıza. kız haklı olarak beni arkadaşı olarak gördüğünü söyledi. napayım bende bişey diyemedim dıbına koyim!
saysak kaç kere reddedildiğimi ben bilmem o derece. ama hala kızın peşindeyim köpek gibi.
bugün kızla tanışmamın 151. günü. size anlatıp içimi dökmek istedim.
bi yardım edin ne yapmalıyım binler?

not: olay tamamıyla gerçektir, eğer yalansa cümle alem gibsin beni. ciddi olarak yazıyorum o yüzden dalga geçmeyin beyler.

özet: özet falan yok. okuyan okur, okumayan okumaz.
illa özet geç diyen binler için zoraki özet: kızı seviyorum, kız beni sevmiyor dıbına koyim.