1. 1.
    +1
    Şimdi bakıyorsunuz, karşınızda sürekli gülüyorum, neşeliyim. Biliyorum düşünüyorsunuz, “ulan bunun hiç derdi yok mu?” Var dıbına koyim var. Benim derdim hepinizden çok ulan. Bakıyorum ağlıyorlar, neymiş efendim sevgilisi mesaj atmamış, neymiş efendim babası kızmış. Eğer bende kendi dertlerime ağlayacak olsam, oluşan gölde hepiniz boğulursunuz. O gülümseme sadece bi kamuflaj. Öyle bi duruma geldim ki, insanların içten gülmesiyle mutlu oluyorum. Çünkü bende ekgib, ben gülemiyorum. Gelip soruyorsunuz, ciksten başka bişey düşünmezmisin sen? Afedersiniz ama biz kızları gibmezsek onlar bizi acıyla gibiyorlar? Hangi erkek gözünü açar açmaz ciks diye arayışa girmiş? Erkekler kızlardan kat kat fazla aşık oluyor. Elini tutmaya kıyamıyor. Sonra bir gün kız gelip, “Ben ayrılmak istiyorum”. Tamam kabul, seviyoruz ya neden diye bile soramıyoruz. Aylarca içiyoruz bir gün unutuyoruz. Harbiden unutmuşuz yani, adı bile yabancı geliyor. Pat diye başka bi kız oluyor. Önceki gibi olmaz diyoruz, oluyor. O da gibip gidiyor. Demek ki sevmeyle olmuyor diyoruz bizde. Bu sefer amaçlarımız değişiyor. Bir kaç sene sonra bambaşka biri olmuşuz. Dönüp bakıyorum da, 4 sene önce masumdum lan ben. Gülüyordum lan. Şimdiyse, yanlız kahvaltı, çay & sigara, tek başına yürüyüş, çay & sigara, geçen yıllara küfrediş, müzik & alkol, kapanış. Her günü böyle geçebilir mi bi insanın? Biz neyi yanlış yaptık da bu haldeyiz. işte bu yüzden, “gibimde değilsin dünya, dön dönebildiğin kadar.” buraya kadar okuyan varsa da sabrına hayran kaldım, ver müziği. http://video.uludagsozluk...v/leyla-ile-mecnun-63938/
    ···
   tümünü göster