ozan, sonunda esen'in icini yakanin ne oldugunu anlamisti. Ikisi de agliyorlardi, onlari en mutlu edecek seyin, felaketleri olabilecegine agliyorlardi. Simdi daha gibi sarildi esen'e. Saclarini oksadi. 'denizimizi öldürmek istemiyorum..' esen hickiriklarina engel olamiyordu. 'sen karar vereceksin, ben uygulayacagim. Ne dersen o olacak askim, ben varim. Unutma, ben varim ve hep yanindayim. Su an ailenin yanina gidip herseyi anlatabiliriz. Eninde sonunda, harun da ögrenir, hic sorun degil, kilina zarar veremez. Universiteyi kizimizla birlikte bitirirsin belki.' boyle bir durumda bile esen'i gulumsetmeyi basarmisti ozan. Simdi daha guclu hissediyordu esen. En azindan caresiz hissetmiyordu. Arabanin icinde, essiz manzarayi ozan'in kollari arasinda izlerken, cd calarin play tusuna basti esen. Simdi biraz daha aglayabilirdi. http://www.youtube.com/watch?v=S-hX3lGtrec