1. 4401.
    +3 -1
    cemil ve ben. antalya'da taktan durumlar görüp berbat pansiyonlarda kalıp bunenos airese' varan iki idiot. nasıl oldu da geldik ne yaptıkta burada bulduk kendimizi. hep başka yerlere gitme özlemi taşır insan. bu yüzden dandik üniversitelerin kapıları aralanır. belki denir, erasmus ya da diğer ingilizce adlı şeyle başka ülkenin yolunu tutarım. bir daha da gelmem bu ülkeye. cemil'de gitme özlemiyle doğmuştu dünyaya. sonunda da gitmişti. yanında da beni zütürmüştü.

    bardan saat 15:00 gibi işim var diyerek çıkıyorum. biraz uzağınızda güzel bir kadının olduğunu bilip kendinizi oraya hapsetmenizin bir sınırı var. bende gizemli olanın çekiciliğiyle kızın evine gidiyorum. apartmana girip kaldığı kata giriyorum. kız açıyor kapıyı. yine güzel, nereden bakarsanız bakın güzel. içeri giriyorum. dedesi var içeride. bir koltukta oturup televizyon izliyor. durmadan askeri darbeler zamanında ve işçi kavgalarında ölen arkadaşlarını anlatırdı.

    kız gel benimle diyor. boş bir odada ondan ne istediğimi soruyor. sadece konuşmak diyorum.
    kimsenin sadece konuşmak istemediğini söylüyor. evet diyorum galiba seninle yatmakta istiyorum. dürüst olman iyi ama benim nasıl biri olduğumu bilmiyorsun diyor. umurumda olmadığını söylüyorum. kıvranıp yatıyoruz yatağa. bilmiyorum onun yarın sabah bana bıçak çekecek hale geleceğini.
    ···
   tümünü göster