nobrain dk

anlatıyorum.
Ben aylık 400 tl alan onuda 1 haftada yiyen bir insanım. Eve erzağımı dizer bir hafta boyunca salça ve ekmek ile beslenirim. Suyumuda musluktan içer keyfime bakarım. Ama kılığımdan kıyafetimden ödün vermem. Her zaman janti bir şekilde giyinir gezerim. Cebimde 5 lira olsa bile asla kimseye çaktırmam.

Neyse bugün sınıftan 2 kız ile yemeğe gittik. Her zamanki gibi şeklim şemalim yerindeydi. Bir cafeye oturduk. Cebimde 1.5 lira vardı. Kızlara aç olmadığımı sadece çay içeceğimi söyledim. Evede yürüyerek gidecektim. Oturduk gırgır muhabbet falan derken elinde 4 tane iddaa kuponuyla yaşlıca bir amca geldi. Diyaloğu aynen yazıyorum
iddacı amca : kardeşim elimde çok sağlam kupon var at bi 5 lira ortak olalım.
Ben : yok amcacım sağol.
I. A. : olum gel işte bak parayı kırıcaz paylaşıcaz işte.
B : amcacım yok çok para beni bozar.
I. A. : ( kulağıma eğilerek ) para seni bozarsa benim ağzıma sıçar dıbına koyim.
Dedi ve gitti. Biz buna gülerken 10 dk sonra yaşlı bir teyze geldi. Elinde kendi yaptığı patikler vardı.
Teyze : abicim al bi patik 2 lira.
Ben : yok teyze sağol.
T : bak havalar soğuk üşütürsün ayağını al işte.
B : teyzecim sağol istemiyorum.
T : üşütte sıç altına cazır cazır. Dedi ve oda gitti.
Tam ben şeklime şemalime sövüp adam yerine koyulduğuma dem vururken genç bir çocuk geldi.
çocuk : abi doyursana karnımı be.
Ben : kardeşim yok hadi başka kapıya.
ç : senin dıbına korum lan şerefsiz evladı nolur doyursan karnımı. dedi.
Sinirden diktim çayı kafaya çocuğada bi hamburger söyleyip kaçtım mekandan. Tüm hesabı kızlara kitleyip eve koştum. Odama kapanıp ağladım. Bu satırlarıda ağlayarak yazıyorum.