17 ağustos depremi tanıkları

ben mudanyadaydım. denize sıfır yazlığımızdaydık. şiddetten dolayı yataktan düşüp uyanmıştım henüz 11 yaşındaydım. babam hepimizi bi kirişin altında topladı ben ortalarındaydım. uyku mahmuru anlamamıstım bişey, korkuyorudum sadece. gürültü hat safhadaydı. gözlerimi açmaya korkuyordum ama merakta ediyordum ne olup bittiğini. bi ara gözlerimi açmama sebep olan bir ışık göründü. ışık, denizi gören cam tarafından geliyordu. gece karanlığının koyu mavisini deniz yansıtmıyordu adeta kırmızı bir kan kusuyordu. çok parlaktı ve git gelli bir ışıktı. bir uğultuyla birlikte yanıp sönüyordu. dışardan kalın sesli bir adam bağırıyordu " ey allahın ümmetleri kalkın, uyanın " feryat figan gür sesli bir adam. neyseki o korkunç bir ömürlük 45 saniye son bulmuştu. herkes sahile doğru akın etmişti binalardan uzakta olmak için. denize ayaklarımı soktuğumda adeta aslan ağzından akan sıcak su gibiydi. havuz gibi dalgasızdı. peki o bağıran adam nerdeydi ve nerden bağardı da 8 sokak ilerdeki arkadaşımın aileside aynı şeyleri duymuştu?