17 ağustos depremi tanıkları

istanbul'daydık hiç unutamam o geceyi ya. peder eve gelmemişti o gün. yaşım 9-10. anamla yalnızız evde. uykudaydım ben, ilk hatırladığım şey annemin bağıra çağıra üstüme koşup beni kucaklamasıydı. yaz ayı olduğu için cıbıl cıbıl donla yatıyodum, kadın beni çarşafa sarıp kapıya çıkardı. sürekli sağa sola hareket ediyorum kapının önünde ağlaya ağlaya. uyku sersemiyim tabi deprem meprem nerden bilicem ilk defa başıma gelmiş. apartmanın lambası bi o yana bi bu yana vuruyo, bizim karşı komşuda millet çıldırmış içerde. gece yatarken kapıyı kilitliyorlar ya, panikten açamamışlar kapıyı. içerde var 6-7 kişi, çığlık çığlığa hepsi. annem sen koş aşağı dedi çabuk geliyorum. sardım çarşafı üstüme, her indiğim katta bi kapı açılıyodu. kendimi dışarı attım bizim caddenin karşısı boş arazi bina falan yok. ip gibi tek tarafa dizilmiş durumda binalar. o dışarı çıktığım an kendimi sihirli bi kapıdan başka bi boyuta geçmiş gibi hissettim. tam hatırlamıyorum ama cadde boyunca 200-300 kişi vardı diyebilirim. ağlayan mı dersin, tekrar eve çıkıp değerli eşyalarını almak isteyen mi dersin, çıldırmış millet. koca koca adamlar ağlıyodu. annem de benden 10-15 saniye sonra falan inmişti. tam karşıya geçtim kaldırıma oturdum elektrikler kesildi. o anı anlatamam ya, yaşamak lazım. göz gözü görmüyo, telefon hatları yok. sadece ağlama, inleme sesi geliyo. apartmanlar üstüme üstüme geliyodu. o sıcak yaz gecesinde nasıl üşüdüm nasıl üşüdüm annemin kucağından çıkmamıştım dakikalarca. en kötüsü de yakınların, akrabaların ne durumda olduğunu bilmemek. babam yoktu lan babam. annem kafayı yemişti. allahtan bi yarım saat sonra uçup geldi adam.

hiçbir yakınımı kaybetmedim allaha şükür. kaybedenlerin de acısını anlayabiliyorum çok zordur. kuzenim izmir'deydi o sıralarda. benden 3 yaş büyük kendisi. istanbula ulaşamayınca kafayı yemiş çocuk iki gün sonra istanbula geldi. otobüs avcılara girdiğinde her tarafta ceset kokusu vardı demişti bana onu net hatırlıyorum. o deprem bayağı bi hasar bırakmıştı onda da.

neyse çok uzatıyorum yine ya açmayın şu geçmişini gibtiğimin günüyle ilgili başlık ya