'esen hanim uzun lafin kisasi, 5 haftalik gebeliginiz var. Ailenizden saklamak isteyebileceginizi dusundum..' duydugu cumle ile, bu kucucuk oda devasa bir hal almis, girdaba donusmus, esen'i icinde cilginca donduruyordu sanki. Kurabildigi en sacma soru cumlesini kurdu sonra: 'ben mi?'. Evet anlaminda basini salladi ceylan bey. Demek tum bunlarin aciklamasi buydu. O halsizlikler, bulantilar. Soka girmenin, krizler gecirmenin alemi yoktu. Evvela ailesi hic birsey bilmemeliydi. Hayati boyunca telafisi olmayan bi hayal kirikligina sebep olabilirdi. Ne yapacagina sukunetle karar verip uygulayacakti. Su an aglayip zirlamanin ne yeri ne zamaniydi. 'yardiminiz ve iyi niyetiniz icin cok tesekkurler ceylan bey, bu iyiliginizin karsiligini birgun verebilmek dilegiyle.iyi calismalar dilerim.' esen'in sogukkanliligi karsisinda genc doktor kalakalmisti. Her insan gibi, o da karsisindakinin felaketinden, kendine dahi itiraf edemese de, kucuk bir haz duymustu. Bu davanin hakli ve masum tarafi olmak suphesiz zevk verici olmaliydi..