dün eşimi telefonumu karıştrırken yakaladım

yıl 2007 üniversite 3. sınıftayım. o dönem 2 aydır bu hatunla çıkıyorum. adını deşifre edicem malın adı derya neyse. bununla o gün geçtik bir kafede oturuyoruz. konuşacak pek bir lafımız da yok o gün öküz tren modunda devam ediyoruz. bu malın gözü arka taraftaki tvye takılıyor arada bir belgesel mi açık trt mi yoksa başka bi tak mu bilmiyorum. neyse o ara nasıl laf açsam diye düşünüyor olacak kezban ki tv yi gösterip
“ayyyy sincaplara bak nasıl oynaşıyorlar yağğğ” dedi.
dönüp baktığımda gördüğüm 2 adet çita yavrusu tek doğru olansa oynaştıkları amk. yarı kızgın “sincap mı”dedim. hatun “ayyy neydi onlarınnn adı yağğğğğğğ” dedi. yakın masalara baktım birkaç kişi bizi izliyor. yerin dibine girdim sanki amk. “kalkalım mı” dedim buna buda “niye ki diyor” neyse ben bunu yurduna bıraktım hiç bişey söylemedim. yurda gidince de mesaj attım amk tam cümle şu: “üzgünüm artık seninle görüşmek istemiyorum”. yüzyüze konuşma gereği bile duymadım amk. lan amk malı ben seni ayarlamak için kaç kere plan kurdum. senin için uykusuz kaldım seni bir tak sanmışım heba ettiğim zamana acıdım amk. 4 yıldır evliyim amk o çitalar olmasa bu malla evlenme ihtimalim vardı belki de. düşündüm de çitayı sincap sanan mal gibide kobra sanar korkup vermezdi zaten. inşallah evde kalıp kimsenin başını yakmamışsındır.
özet: çita candır kezban maldır.

daha öncede yazdım ama senin yazıyı gördükten sonra ibret olsun dedim amk...