ssssssssssssssss ss

sordu adın ne mustafa dedim doktor oturduğu yerden tiksindirici bır bakış fırlattı bana mahcup olmuştum utanmıştım ancak utanmamı gerektircek hiç bır durum yoktu ortada bıkaç sanıye bana öylece baktı. gözlüğünü çıkardı üstüne sildi sonra pencereye doğru tutarak iz kalmış mı dıye kontrol etti kalbim hızlı atıyordu kafese konulmuş küçük bir kuştum oysa ki uçmaya gereksinim duyuyordum. mavi bır kuştu belkı sonsuzluk onun yok oluşunu izlemek nereye gıttiğine dahil hayaller üretmekti en büyük tutkum ama ben hiç hayatımda mavi bır kuş görmedim onu kendi hayallerimde yaşatmış ve büyütmüştüm. o heryere uçardı sorugusuz sualsız gerı dönerdi ama bana hep .. sonra bu kuşu kafese kapatmaya çalıştılar celladı oldular ama buna izin veremezdim bişeyler yapmalıydım hayallerimi öldürdüğüm zaman buna mani olamazsam yaşamamın ne anlamı kalırdı kı durdum düşündüm tuvalete gittim ve işedim aslında sıçmak istiyordum doyasıya sıçmak bır ara içimizdeki keşke sıçarak dışarı çıkarabılsek dedim ve sıçmanın önemini kavradım sıçmak bır anda değerlenmişti benim için.. onun bıle önemi vardı şu hayatta çünkü sıçamazsanız ölürsünüz.. işedikten sonra odaya geri döndüm doktora baktım bana tekrar küstahça baktı top sakalı vardı top musun lan sen dedım anlayamadım dedi gömleğinin cebınde sıgara duruyordu yaklaştım bıkaç adım attım ani bır hareketle sıgarayı çektim ve içinden bı tane cıkarıp ateş var mı dıye sordum sen naptığını sanıyorsun dıye bır soru yöneltti bana ateş var mı dıye yıneledim sorumu çıkarttı verdi sşgarayı yaktım bır duman çektim içime teşekkür ederim doktor bey dedim masasına paketı ve çakmağı koydum kapıya doğru yürüdüm sonra bı adımda durdum arkama baktım mavi kuşu asla öldüremeyeçeksiniz dedim kapıyı açtım ve koşarak sıçmaya gittim ..