1. 26.
    +2
    son kez kendime yapabilirsin oğlum hadi bin şu asansöre diyip atladım.. sonunda rahatlamıştım 12 yazılı düğmeye bastım kapı kapanıyordu bir anda vernik ve sanayinin ağır ortamında olsa gerek nasırlı ve kaba bir el asansör kapısını kavradı... oldukça heybetliydi karanlıkta tam seçememiştim.. içeri adımını attı benden ses çıkmıyordu ayaklarım boşaldı bi anda tam yere düşücekken kavradı beni yapılı kollarıyla.. içime bir güven hissi geldi ve kendimi bıraktım.. sonrasını pek hatırlamıyorum..tek hatırladığım o sıcak gülümsemesiydi.. birde kartını bırakmış çok mutluydum
    ···
   tümünü göster