ikinci romanımıda buraya yazacağım

Bölüm 15

Komutanım olmayacak bu iş dedi Teğmen Can, zaman kaybediyoruz üstelik silah sesi tüm vadide inliyor Önder bitiremeyecek bu işi izin verin gidip temizleyelim şunu dedi.
Dürbünle bir kayanın arkasına saklanmış olan Önder Astsubay’ı izleyen Gültekin Yüzbaşı sana bir emir verdim ve bunu tartışmayacağım şimdi yerine dön ve ben çağırmadıkça ordan kıpırdama dedi.
Teğmen Can hırsından ne yapacağını bilemez durumdaydı komutanın anlamsız inadına bir anlam veremiyor bu inadın tüm görevi tehlikeye atacağını düşünüyordu.

Hadi oğlum Önder bitir şu işi diye söylenmeye başlamıştı Gültekin Yüzbaşı, Önder’in sezilerine ve yeteneğine çok güveniyordu. Ormanlık arazide yapılan kaçma kurtulma ve iz sürme eğitimlerinde en başarılı asker oydu,bir takım düşman askerini peşine takıp ormanlık alanda tek tek avlayabilecek yeteneğe sahip olduğunu defalarca ispat etmişti.

Tüfeğinin namlusuna mermiyi süren Önder Astsubay 10 x teleskobik dürbünle ileriyi tarıyor düşmanın saklanabileceği kendine siper edebileceği noktaları hafızasına işliyordu. Bu kadar bekleme yeter dedi kendi kendine oyun istiyorsan oynayalım diyerek hücum yeleğinden çıkardığı sis bombasını tüm gücüyle ileriye fırlattı, içinden ona kadar saydı ve yerinden fırlayıp ortalığı kaplayan sis bulutunun içinden geçip tepeye doğru uzanan bodur ağaçların arasına daldı.

Şimdi daha iyi dedi kendi kendine, ağaçların arasından hızla ilerleyerek hakim bir noktaya ulaşmak istiyordu mesafenin kapandığını düşmana yaklaştığını biliyordu beni hala izliyor musun ?
izleseydin sana yaklaşmama izin vermezdin dedi ve olduğu yere çöktü, hadi koçum şimdi bana göster kendini.
Tüfeğin dürbünüyle az evvel hafızasına işlediği yerleri taramaya başladı ve sonunda hedefini gördü, seni buldum…

Düşman dürbünün artıkılındaydı tetiğin boşluğunu aldığı anda önce hedefin yere düştüğünü gördü sonrada vadiyi inleten sesi duydu. Hedef vurulmuştu ama Önder tetik düşürmemişti.
Tüfeğinin namlusunu sesin geldiği noktaya tepeye doğru çevirip dürbünle baktığında tıpkı kendisi gibi tüfeğinin dürbünüyle onu izleyip bir yandan da el sallayan Başçavuş Sefa’yı gördü. Şaşkınlık içinde senin burada ne işin var diyebildi.

Birkaç dakika sonra takımın yanına dönen Önder Astsubay kendisini bekleyen Gültekin Yüzbaşı’ya komutanım hedef namlunun ucundaydı diyebildi…
Neden indirmedin diye sordu komutanı, Sefa komutanım benden önce davrandı komutanım ama…
Aması yok Önder başaramadın.

Beraberindeki 5 askerle birlikte tepeden aşağı inip takımın yanına gelen Başçavuş Sefa, Yüzbaşının yanına geldiğinde komutan neden 1.sektörü terk ettiniz diye sordu. Komutanım siz indirme noktasından ayrıldıktan sonra tespit ettiğimiz unsurlar bulundukları yeri terk etti, biz bir süre uzak takip yaptık ama toplantı bölgesine gittiklerini anlayınca yön değiştirip size yetişmeye karar verdik.
Peki neden telsiz teması kurmadınız bizimle, komutanım sizin komuta merkeziyle yaptığınız görüşmeyi yakaladık telsizden bu sektörde sabit olduğunuzu anlayınca da sabaha karşı hızlı yol alıp size yetiştik.

iyi yapmışsın Sefa iyi yapmışsın da şu tavşanı niye vurdun dedi gülerek. Komutanım tepeden izledim en başından beri Önder işi çok uzattı hepimizi tehlikeye atmasına izin veremezdim.
Ama hedefi yakaladığını söylüyor…Doğrudur komutanım Önder bulunduğu yerden tavşanı vurabilirdi ama madem yakaladı vurmakta gecikmeyecekti.

Tamam Sefa geçin dinlenin biraz dedi komutan ve takıma savunma pozisyonu alması için emir verdikten sonra birkaç adım ötede oturan Önder Astsubay’a seslendi;
Takma kafana aslanım bu iş böyledir yemeyenin malını yerler Sefa 1,Önder 0 ama maç uzun.

Devam Edecek…