sozluk formati

sabah uyandığımda kız çoktan kalkmıştı adını bile bilmiyordum. söylemedi de zaten.
bana dönüp "paran mı var mı kahvaltılık alalım" dedi. ha gibtir dedim. ben de ev buldum diye seviniyordum meğer söğüşleniyormuşum. parayı vermek zorundaydım. ne kadar olduğunu sordum "5 lira"dedi. ona 5 lira verince geriye 7 liram kalmıştı. bilmem kaçıncı kez acınacak durumdaydım.

kız 15 dakika sonra elinde simitlerle geldi. yanına da 50 kuruşluk meyöz küçük paketlerden almış. önce ki evde en azından bir çay yapan vardı burada o da yok. yine de açlığın etkisiyle simidi silip süpürdüm. kız " ne zaman gideceksin" dedi. haydaa! ulan yeni geldik ne gitmesi.
-ne kadar kalabilirim dedim.
+yarına kadar.
- bu kadar mı ?
+ne bekliyordun yoksullar çadırı mı burası?
daha fazla üstelemedim. güzelliğine bakmadan kevaşelikte sınır tanımıyordu. yemek yedikten sonra evden gitti. bende evin için de paraya dönüştürebileceğim şeyler aramaya başladım.