sozluk formati

akşama doğru kapının açılma sesini duydum. içeri melisa değil başka bir kız girdi. bir an telaşlandım. kız telaşlanmamam gerektiğini melisa'nın benden bahsettiğini söyledi. acaba nasıl bahsetmişti benden? en azından bahsetmişti bu da bir şeydi netice itibariyle.

melisa'nın ev arkadaşıydı. aynı zevkleri vardı melisa'yla. aynı müzik aynı filmler aynı kitaplar vs. böyle olmayabilirdi ama o böyle söyledi. fazla konuşkan biriydi. eve bazen gelmediğini söylüyordu. dün gece onlardan biriydi. adı buketti kızın. bana neler yaptığı sordu. hangi üniversite'de okuduğumu. hiç böyle bir soru beklemiyordum. afalladım bir an. daha sonra üniversitede olmadığımı söyledim. okula açık liseden devam ettiğimden bahsedince yüzünde ki küçümseme belirtisini gördüm. bilmem kaçıncı kez yerin dibine girdim. kız o andan sonra benimle pek konuşmadı. sanırım onunla aynı statüde olmadığımızı düşünüyordu.

melisa eve girdiğinde saat 10'du. melisa "ee nasılsın" dedi. iyi olduğumu söyledim. ardından buket onu mutfağa çağırdı. melisa salona geldiğinde endişeliydi, konuşmaya başladı:
-gerçekten iyi birisin benim için. sana kanım ısındı ama evin durumu malum. arkadaşımla konuştukta... işte sana nasıl söyleyeceğim bilmiyorum ama.
+ sorun değil anladım. zaten dün beni burada ağırlaman bile yeterliydi. saol herşey için.

yine sokaklara dönmüştüm.