sozluk formati

melisa ile ilerlerken hafiften vücudum ürpermeye başladı. açlığın etkisi sokakta geçirdiğim gün aklımdan silinmiyordu. sadece 2 günde bu hale gelmiştim. sokakta yaşayanların durumunu aklıma bile getirmek istemiyordum.

melisa beni köhne bir apartmana getirdi. apartmanın 3. katında oturuyordu. anahtarla kapıyı açtı ve içeri girdik.

eskiden böyle şeyler gerçekten olur mu derdim. ne bileyim tanımadığın biri ile aynı eve girmek, sokakta aç kalmak, oluyormuş. zamanla öğrenecektim ki benim yaşadıklarımı çerez niyetine algılayacak yaşamı olanlar vardı.

melisa'nın evi 1+1'di. söylediğine göre arkadaşıyla kalıyormuş. üniversite öğrencisi olduğunu söyledi. 18 yaşındayım diyince soracağım soruyu anlamış olmalı ki bir sene erken yazıldım dedi. salon olarak bahsettiği küçük bir odanın içinde bulunan 2 koltuktan 3 kişilik olanına oturduk. 55 ekran televizyonu açtı melisa. saat sabaha geliyordu. eski diziler yayınlanıyordu kanallarda. melisa dolaptan kendisi için bira benim içinde kola getirdi. bacaklarını masaya uzattı. tavana bakar şekilde düşündüm. hayat cidden de tuhaftı. dün bu saatlerde tinercilerin yanındayken şimdi bir kızın evindeydim. tuhaf olan herşey güzeldir.