gecenin bu saatince kapi tiklamasini duyarak kolay kolay kimse uyanamayacagi icin, yuksek volumlu kapi ziline basti esen. Bu zilin sesini bile ozlemisti.. Bir kez daha basti, sonra evin icinden gelen tikirtilara kulak verdi, kahkaha atmamak icin kendini zor tutuyordu, ici kipir kipirdi. Evleri 3 katli mustakil bir ev oldugu icin, baskalarini rahatsiz ediyor olma ihtimalinden uzakti esen. Eve giris iki bolumden olusuyordu. Esen, babasinin kalin sesini duydu, 'kim o', biraz tedirgin ve tehditkar bir tonla sormustu bu soruyu. Esen sessizligini korudu. Karsi tarafta da sessizlik hakimdi, esen babasinin av tufegini almaya gittigine emindi. Annesinin panikten kahrolmus sesini duyunca ici acidi esen'in. Kendi eglenecek diye annesini aglatmisti. Bu tatsizligi daha fazla uzatmayacakti. Kapinin onunde dikildi, o anda elinde tufek bir hisim kapiyi acan kaslari catik babasinin, kucuk kizini karsisinda gordugu anda, gozleri yasardi. O koca adam yikilacakti sanki. Tutunmaya destek arayan ellerine sarildi babasinin. Sonra kucagina zipladi, sarildi uzun uzun. Birbirlerinin kokusuna susamislardi. Kirilan kalbinin merhemi bu evdeydi, cok mutluydu...