sozluk formati

diğer 2 kişiden biri bir yandan okuyan diğer yandan çalışan biriydi. bencillik gözlerinden okunuyordu. yükselmek için gerekirse bizi bitirmeye hazırdı. son üye ise herkesin aradığı arkadaş tiplemesiydi. kolu her yere uzanırdı. adı murat olan bu çocuk neşeli biriydi. kızlarla arası iyiydi. ama sadece konuşurdu onlarla. size birçok yardımda bulunurdu.

bizim dışımızda kasa da bulunan kişiler de vardı. pek önem arz etmiyorlardı. asgari düzeydi
konuşmalarımız. sadece menüleri söylerlerdi.

kaşar olarak lanse ettiğim ve bu damgayı sonuna kadar hakeden melike çalışmaktan çok konuştururdu içeridekileri. ne yaptığımızı, ne yapmak istediğimizi sorardı. o konuşurken bir yandan içeriden menüler bağırılırdı. ve birkaç dakikalığına susardı.

ilk bir hafta sakin tempoda melike'nin kaşarlık ritüelleri murat'ın anıları ve bol köfteli şekilde geçti. evde durumlar sakindi. işten geldiğimde yorgun oluyordum. bazı geceler oraya buraya gidiyor yeni şeyler arıyordum.

ikinci haftamın ilk iş günü söylenen menü içeriden alınmadı. elimde iş bulunmadığı için menüyü tezgaha zütürdüm. karşı masada esra duruyordu tek başına. bir an göz göze geldik. öylece birbirimize bakakaldık. o bir ucubeye ben ise yok ettiğim bir varlığa bakıyordum. gözleri dolu dolu oldu. içeri girmeden önce son kez yüzüne bakarken gözyaşlarının düştüğünü gördüm. dünyaya bir pisliğimi daha bırakmanın utancıyla melike'nin kalçalarına bakmak arasında gidip geldim. kalçalar galip çıktı, her zaman ki gibi.
edit: annem dışında bana istediğiniz gibi küfür edin sorun değil. hakediyorum.