büyü bozmak

bu arada hikaye çok uzun arkadaşlar bugün bitmez bilginiz olsun.
günlerce hiçbir hareket olmamıştı ve rahatlamıştım. gün geldi ve hastaneden çıktım. tabura döndüm sağolsunlar arkadaşlar iyi karşıladılar beni. fazla belli etmeden hemen arapça bilen birini aramaya başladım. hatay yöresinden bir arkadaş buldum ama sanırım fazla okumayı bilmiyormuş. ama konuşuyormuş. şansımı gibim diye başka adamlar aramaya başladım. arayışlarım sürerken henüz kalp hastasıyım diye hiçbir iş yaptırmıyorlardı ve koğuşlar bölgesinde sigara içiyordum. o gün unlu mamüllerin üzerine yatan arkadaş 2nci kattaki koğuşumuzun cdıbını açtı bir göz attım ve içimden küfür ettim. çünkü onun yüzünden tekrar işkence çekmeye başlamıştım. geri kafamı çevirdiğim anda pof diye bir ses geldi kafamı çevirdim ve çocuk yerdeydi. hemen koştum ve yardım edin diye bağırıyordum. çocuk hareketsiz yatıyordu ne yapacağımı da bilmiyordum. hemen birileri gitti ve revirden doktoru çağırdılar. doktor ambulansı hazırlattı ve çocuğu alıp gittiler. ne oldu neden atladı çocuk diye 1 hafta kendimizi paraladık. ayaklarının üzerine düşmüş ve düşüncede kafasını vurup bayılmış arkadaş. 1 hafta sonra topallayarak geldi ama gözleri dönmüştü çocuğun. benim ilk zamanlar baktığım gibi bakıyordu. kimseyle konuşmuyordu sebebini anlatmıyordu. yanlız kaldığı bir sırada yanına gidip,"karanlıktan geldi değil mi?" dedim. bir anda kafasını çevirdi. "sen nerden biliyorsun" dedi. "o benim lanetim ve o gün üzerine yattığın şeyler yüzünden sana geldi ve büyük bir ihtimalde beni de buldu" dedim. çocuğun şaşkınlığını anlatamam. "peki ne olacak şimdi?" diye sordu. "yanımdan ayrılmazsan elimden geldiğince korurum seni" dedim. ama ikimizinde hesaplamadığı birşey vardı. çocuk intihar ettiği için askeri mahkemede yargılanacaktı. tam yanıma birini buldum ikimiz daha iyi savaşırız derken ertesi gün onuda zütürdüler. bir daha da görmedim o arkadaşı.