1. 1.
    +1
    son 5 yıldır böyle. anlatılabilecek şeyler de değil zaten beni bu noktaya getirenler. anlatmak da istemiyorum o yüzden. belki bir gün harbiden cesaret edip intihar edebilirim. yada bir gün belki iyi bir şeyler olur ve bu başlığa bakıp gülerim. daha ne kadar olgunlaşmam gerek bu acıların bana hafif gelmesi için bilemiyorum. büyümek zaten böyle bir şey onu biliyorum. büyüdükçe alışıyor insan tüm acılara, haksızlıklara,düzene, ihanetlere,yalanlara rağmen yaşamaya.bi ara başarmıştım da bunu.ama çaresizlik... Belki çok yakında kendiliğimden ölürüm, yani ecel. Belki işte... Umut.

    Özet: Gelmeyin beyler, bir şey anlatmıyorum.
    Not: bozmaya çalışacaklar için söyleyim " yemişinciyim " zahmet etmeyin bakmaya.
    ···
   tümünü göster