şizofren adamın ilk sevgilı hikayesi

beğenilirse devam edebilirim uzun 15 partlık bi hikaye

ilk bölüm

merhaba daşşaklı panpalarım ben muzip bi mecrada yaşana orta derece bi hastaydım yani sizin dediğiniz şifren veya deli
bu hastalığın etkileri beni iyice delirmişti dışarda dolanan insanlardan hep korkuyordum, insanlardan herkesden uzak durmak istiyordum bir gün ilaçlarımı almış yine sözlükte takılıyordum rastgele bi entry girmiştim ama kimse giblemedi ard arda 5-6 kez yine başlık açtım yine giblenmedi son kez daha denedim en sonra biri giblemişti ve anancı bi liseliydi bilen bilir sol daşşağın halini sözlükte takılmak artık vazgeçilmezim olmuştu kendi açtığım başlıklara kendim @2 olup @1'i yani kendimi gibiyordum sözde bu hastalıktı bigün yine giblenmeyen bi başlığımda @2 olup kendimi gibtim ama artık insanlar beni farketmiş hunharca güldüğünü söylemişti bu bi amlıydı yani daha doğrusu bi bayan yazardı bana özelden benim başlıklarımı çok beğendiğini söyleyen sözler yazıyordu bende giblemedim havam olsun dedim biraz gün geçtikçe kendi kendime @2 gibişleri yaparak bi ün saldım sözlükte nick6 resmen övgüler ile kaynıyordu gün geçtikçe ünüm ikiye katlandı. yine gidip bi başlık açtım ama tam bi kez daha kendimi gibecek iken biri geldi ve ananı sieyim amk şiofreni dedi inanın o gün hiç bi zaman o kadar sinirlenmemiştim hemen nickine tıkladım ve mutfaktan aldığım bıçağı bunun nick6 olan yere sapladım ekran karardı ve babam içeri girdi beni bi güzel dövdü 1-2 hafta bilgisayarsız kalmıştım. ama inci sözlüğe girmeliydim ben artık kendi kendini giben bi reyizdim. şizofren hastasıydım ama fazla önemsencek boyutta değildi internet cafeye sıkıla sıkıla gittim insanlardan korktuğumu söylemiştim ama zar zor içeri daldım ve elimde ki beşyüzü hemen abiye verip 4 numaraya oturdum adam da hemen açtı anladı mevzuyu ben hemen sözlüğe girin başlık açıp @2 gibişlerime devam ettim ve galiba 5 numarada bi bayan oturuyordu

sarışın bişeydi ama suratına bakmaya korkuyordum bu benim hastalığımdı yavaşça baktım ve ne bakıyon lan dedim korkarcasına kız giblemedi daha yüksek tonla söyleyince kız hemen ''ne diyın be amk liselisi diyince benim aklım zongladı liseli demişti bana evet bi amlı yazarmıydı yoksa ben mi yanlış görüyorum. hemen bilgisayarıma döndüm internet cafe'de bi amlı gördüm diye başlık açtım ama kimse giblemedi 4 tech cam var bilirsiniz onla gizliden çektim kızı sonra capsi koydum az buz 15 20 kişi gibledi helal reyiz diyişleri kulaklarımda birden duyuldu amk. saçma sorular sormak benim genel ilgi alanım bilinir. kıza dönüp sen amlımısın diyince kız ne sandın liseli çükünü keserim diyince anladım ben bunun bi yazar olduğunu beni giblemiyordu bir kaç kez neslini sordum ama net cevap vermedi bende işte birinci nesilim diye hava attım ama aslında altıncı nesil bi şizofrendim. acaba beni tanıyor mu diye kendi kendime soruyordum sürem bitti eve hızlı adımlarla ilerlerken yerde ki taşı internet cafenin cdıbına attım ve hızlıca kaçtım eve gidip hemen odama girip akşama kadar uyudum. uyandığımda evde misafir vardı içeri gizlice kolladım ve bir an internet cafede ki kız önümde belirdi gözlerimi kapadım ve tekrar baktığımda koca bi karı vardı dedikodu yapan sonra kapının zili çalmasıyla bir an hopladım havaya titremeye başladım erkek kardeşim odaya zütürüp ilaçlarımı verdi kapıyı açmışlardı içerden bi ses geliyordu bu internet cafede ki kızın sesi gibiydi acaba az önce bize gelen omuydu emekleyerek mutfapa gittim bi ekmek pıçağı alıp salona gizlice sızdım beni fark etmediler koltuğun arkasına çömeldim 2 saat kadar orda sessizce bekledim misafirlerden duyduğuma göre kız nişanlıymış o sözü duyduğum zaman hemen ona aşık oldum nişanlı birine aşık olmak nedir bilirsiniz kız ve annesi bizdeydi 2 saat kadar onları dinledim nişanlısı sporcuymuş box mu ne işte o an irkilddim elimde 2 saat kadar beklediğin ekmek pıçağı ile onu kesecektim evet kararımı verdim.

beyler devam edebilirim istenirse