1. 2001.
    +1
    atölyede yaklaşık 20 kişi çalışıyor. Son ütücüsü, overlokçusu, çırağı bilmem neyi. Ben de çırak olarak başlıyorum. Adam bana maaştan bahsediyor. Haftalık 150 lira. Yemek yol zaten yok. Anlayacağınız sadece temel gereksinimleri karşılayabilirm. Ayrıca ev kirası vs olsa çoktan ölüyüm. Benim gibi işe yeni girmiş 2 kişi var biri kız diğeri erkek. Yanlarına gidiyorum. “merhaba” diyorlar ama içimde ki sıkıntıyı tarif edcek kelime yok. Ne işim var lan benim burada diyorum. şu gibtiğimin arabesk müziği, barzo barzo konuşan idiotlar. ilk kez yaptıklarımdan bu denli pişman oluyorum. Olay yine babama dönüyor. Günlük klişe küfürlerimi bir kez daha yineliyorum kendisine.
    ···
   tümünü göster