1. 2001.
    +3
    sabah erken uyanıp üstümü giyiniyorum. Yaşadıklarımın en iyi getirisi uykular. Daha az önemliler artık benim için. istediğim zaman kalkıp sövmüyorum uyanışlara. Artık sövme kotam dolu halde. Bütün sövgülerim yerini buldu.

    1. Derse erken kalkmama rağmen geç gidiyorum. 15 dakika kadar geç giriyorum sınıfa. Sınıftakiler müdür tarafından çağrıldığımı söylüyor. Çıkarken esra’ya bakıyorum. Nefretle karışık bir gülümseme var suratında. “gibtir” diyorum kendime. Olacakları önceden tahmin eder gibi.

    müdürün odasına gidiyorum. Girer girmez suratıma sağlam bir tokat çıkartıyor. Ardından iki eliyle yakamdan tutup sarsmaya başlıyor. “namussuz şerefsiz” diye bağırıyor. içeride bir kişi daha var. O da bana sinirli şekilde bakıyor. Sonradan öğreniyorum ki o kişi esra’nın babası. O gün tepkisiz kalmayı seçiyor.
    ···
   tümünü göster