1. 2001.
    +2
    okuldan sonra eve gittim. Ne seda ne sude gibimde değildi. Hiç olmamışlardı ki. Sadece kendimi aptalca amaçlara adamıştım. Onlar da bu amaçta yer etmişlerdi. Seda her zaman ki gibi bana yiyecek bir şeyler hazırlıyor. Yemek yemek için tezgahın önünden geçerken elimi poposuna değdiriyorum. Ama bu değdiriş kaza süsü verilmiş halde. Önemli değil, diyip gülümsüyor seda. Bense kalçalarını düşünüyorum. En az bir genç kızın ki kadar sıkılar. Bana en iyi davranan kişiye bunları yapıyorum. içimdeyse en ufak bir kıpırtı yok. Normalmiş gibi karşılıyorum. Yine rutin geçiyor söz konusu gün. Yemekler yeniliyor, iki embesil birbirlerine kur yapıyor ve ben düşünüyorum. Düşündüğüm şey ise karanlık. Aptal aptal her seferinde daha arttırıyorum karanlığın şiddetini. Sonunda beyaz bir ışık gibtir ediyor tüm pisliği. En büyük pislik olarak ilk ben yok oluyorum. Odama gidip yarını bekliyorum.
    ···
   tümünü göster