1. 1.
    +1
    benimde bi anım var bundan 20sene öncesi ilkokul 3-4 ikisinden birisi neyse susadım içtim bi petşişe su sabahta süt içmiştim 2kutu küçükken bizim zamanımızda süt dağıtırlardı ama bozuk olmayandan neyse içtim benim bi çişim geldi ozamanlarda çocuk aklı okulda çiş yapmaya çekiniyorum git yap dıbına koyim benim çocukken çok salaklığım olurmuş çimlere basmaktan korkmak gibi sadede gelelim tuvalete girdim çişimi yapıyorum arkadan ortaokullu birisi kapıya tekme attı dolu desemde sesimin inceliği onu cesaretlendirmişti bi daha vurup arkadaşlarıyla huur kahkasını patlattı ben bağırsamda omuz atıp kapıyı açtılar ben yere düştüm üstüm başım çiş oldu kalkıp hemen sınıfa koşarken gözlerimden yaşlar damlıyor kaçarkende çelme taktılar yine ıslak yere düştüm ramazan hoca vardı sağolsun aldı onları bana özür diletti şlap şlap şamarladı ardından eve yolladı beni bazı ebeveynler çok pimpirikli olur hemen noldu ne etti diye zaten çocuğuz 2kelimeyi toplayamıyoruz uğraş dur yarını hocayla konuştular herneyse sınıftaki herkez beni altıma işedim sandı ama ben işemedim işemedim işte lan işemedim! ne kadar izalasamda inanmadılar makara geçtiler o olay yüzünden çocuğun dişini kırdım dalga geçmeyi kestiler bizde büyüdük koca adam olduk o kapıya vurana karşı hep kin beslerdim lavuğun tipi görseniz mühebbetlik küçük çocukla maytap geçicem diye beni ne zor durumlara soktun huur evladı ilerleyen zamanlarda asker eğlencesi var bizim mahallede sevdiğimiz bi abimiz askere gidicek halay davul zurna bilirsiniz en büyük asker bizim asker poparası bu lavuk mahalleden çocukluktan beri beraber büyüdüğümüz kıza laf atmışmı bende bilmiyorum kaçıyordu yokuş yukarı yakaladım bi temiz dövdüm kafasını duvarlara duvarlara vurdum azına dizler attım küçüklüğümün kinini çıkarttım benden sonra abilerde dövdü mahalleye adımını atmadı huur evladı buda böyle küçük hüzünlü bir çocukluk trajedisi panpalar yaşayıp görüyoruz sonunda ölüyoruz napalım yapıcak bişey yok...
    ···
   tümünü göster