esimle dun aksam ilk kavgamizi yaptik

eşim birgülle yaklaşık 7 yıl arkadaşlık ettikten sonra nişanlanmıştık. her ikimizde karamanın başyayla ilçesindeniz. ailelerimiz tanışır bilirler birbirlerini. yani anlıycağınız ilçeden muhtar adaylığımı koysam beni herkes tanır ve muhtemelen kazanırım. neyse komiklik yapmanın sırası değil. eşim ve ben ruh ikiziyiz. ikimizde çılgınlıklara ve süprizlere bayılırız. neyse lafı çok uzatmıyım. dün akşam her zamanki gibi işten çıkmıştım. genelde 6 6 30 gibi çıkarım işten. eve vardığımda saat 7 ydi. biz giriş katta oturuyoruz. hemen evin önünde küçük bi bahçemiz var. oraya birgülüm sebze eker maydonoz soğan eker. kısacası menemenlik malzememiz var . ne güzel. benimde bi köpeğim var adı karabaş. çok sevimli görseniz. beni görünce hemen kuyruğunu sallar. kendi etrafında döner. adı neden karabaş derseniz aslında kafası bembeyaz. kuyruğu siyah. ilk önce aklıma karakuyruk geldi ama birgülüm karabaş olsun hem kafası beyaz ya komik olur diye düşündük o yüzden karabaş koyduk. neyse eve girmeden biraz onunla oynadıktan sonra kapıyı çaldım . eşim açtı kapıyı. suratı asıktı . hayırdır dedim gülüm noldu . sen daha iyi bilirsin demezmi. ayol noldu dememe kalmadan içeri geçti. ardından gittim. birgülüm noldu dedim. bugün dedi kardeşimin doğumgünü ve sen nasıl unutrsun dedi. unutmamıştım halbuki. herşeyi hazırlamıştım. yaa öyle mi dedim. çantamdan aldığım küçük pastayı ve hediyeyi gösterdim. boynuma öyle bi sarıldıki. yemeğimizi yedik. akşam 8 9 gibi baldızıma gittik doğumgününü kutlamaya. ama nasıl eğlendik. şarkılar söyledik . ben şarkı söyledim onlar alkışladı onlar şarkı söyledi ben alkışladım. oyunlar oynadık. kısacası hergünüme heyacan kattığı için eşimi gülümü birgülümü çok seviyorum