hayata sakso çekerek yaşam savaşı vermek

dedemize de gelen vurmuuş giden vurmuş zaten, kadife saçlısı, ipek yüzlüsü bırakmamışki peşini, et yığına dönüşüp ayrılıvermiş aramızdan dönmesi umuduyla her gün birşeyleri umarak uyanıyoruz, belki de kavuşacağız elbette diye sayılı günlerimizin birer birer azalmasını kutlamaya uyanıyoruz her gün değil mi? Velhasılı kelam, evde yok dede, yok dıbına çaktığım dedesi, e peki plan ne olmalıydı bu deli gibmişin kafasında, her gün o züt kadar mabedine girip ibadet edercesine ağladığını düşünürsek, böğürdüğü olayları, isimleri hatırlarsak, tek bir plan olmalıydı. Ben hemen godoş amerikanlar gibi çatıyı kontrol etmeye çıktım. Dedeciğimiz oradaydı, sanırım çıldırmıcam çıldırmıcaam diye mırıldanıyodu, dikilmiş sanırım çırılçıplaktı, fazlalıklarla gitmek istemiyordu, buralardan