bir ilişkide en doğru olan şey nedir

Kelime yoktu o anda ne hissettiğimi anlatıcak. Onunlamı konuşuyorsun dedi bir an durdum gözlerine baktım kafamı salladım konuşamadım. Dahada çok ağlamaya başladım. Bu sarıldı bana gözyaşlarımı sildi bak dedi eyer gerçekten seviyorsan konuş ben yokum ben zaten senin sınıfındaki kızdan hoşlanıyorum sen istiyorsan onunla konuş dedi. Bir yandanda gözyaşlarımı sildi. Hala bana merhamet duyuyordu ve bu bana daha çok vicdan azabı çektiriyordu. Bu böyle söyleyince çok mutlu oldum sarıldım buna özür dilerim dedim özür dilerim kardeşim. Ama engel olamıyorum duramıyorum durduramıyorum kendimi dedim. O gece konuştuk dertleştik sonra kıza söyledim oda çok sevindi. Ve biz bu kızla çıkmaya başladık. ilk 3 ay hergece kabus görüyordum çünkü bu kızın benimle kuzenimi kıskandırmak için çıkmadığını nerden bilebilirdim. Yada kuzenimin ona hala aşık olmadığını nerden bilebilirdim. Bu kızın beni sevdiğini nerden bilebilirdim. Öyle bir çıkmaz içindeydim ki nereye dönsem taş duvar yarıdmcı olabilcek kimse yok sadece kendim ve düşüncelerimle savaşıyorum. Kendimi kuzenimin onu sevmediğine kızın beni sevdiğine ikna etmeye çalışıyordum ama bu çocuk oyalamak gibi birşeydi. Sonuçta bu düşüncelerden bir türlü kendimi alıkoyamıyordum. ilk 3 ay her gece ağlayarak kalkıyordum. Her gece rüyamda kuzenimle bu kızı el ele yürürken görüyordum. Birbirlerine bakıyorlardı hemen uyannıyordum kan ter içinde. Uyandığımda bile ağlıyor oluyordum artık iyice sulugöz olmuştum ve git gide pgibolojimin bozulduğunun farkında değildim. 3 ay her gece her gece aynı rüyalar aynı kabuslar.