minecraft günlüğüm

...

bir çok ok atışı ardından alçakta olan ve patlatabildiğim bir çok sütunu patlatmıştım. haritada görebildiğim dört tane yüksek sütun kalmıştı. ejderin canının muhtemelen beşte biri gitmişti çünkü bana her yaklaştığında ona diamond kılıç ile vurmuştum. kılıcım da oklarım gibi alevliydi, fakat bu alevler ejderin derisine işlemiyordu. yine de kılıcım okumdan daha kuvvetliydi, onu özenle enchant etmiştim. ejder azalan canını geri getirmeye çalışırken geriye kalan kulelerden daha alçakta olanına gözümü kestirdim. ya şimdi ya hiç anlarından biriydi, bu anı diamond topladıktan sonra yukarıya doğru kazmaya başlamamdan hatırlayabilirsiniz. yine öyle bir haldeydim, hiçbir fikrim olmadan yukarıya doğru çıkıyordum. ejderha bana doğru yöneldi. ıskalarsam bu geri dönüşü olmayan bir hata olurdu. şans eseri ıskalamadım. şimdi cevherin seviyesindeydim. bir kılıç darbesiyle cevheri patlattım. bu patlama ardından biraz canım gitmişti, diamond zırhıma teşekkür etmeliydim bu konuda. ama asıl problem bu değildi. ejderhanın tekrar üzerime doğru yönlendiğini gördüm. üstünde bulunduğum kum sütuna çarparak onu yıktı. ve ben de o anki panik ile aşağıya düştüm

gözlerimi kapadım, ölmüş müydüm? hayır... çok az canım kalmıştı. ve tüm o canımı zamanında istemeden dahi olsa ayakkabıma yaptığım enchanting olan tüy düşüşü beni kurtarmıştı. hemen iksirlerimi kullandım. bu sırada ufak bir sorun yaşadım, bir iki tane enderman beni görmüştü. kulenin kenarında olduğum için başka enderman'ler bana saldırmayacaktı öyle kolay kolay, ama bu iki engeli yok sayamazdım, sonuçta nereye gitsem peşimden koşacaklardı.