minecraft günlüğüm

54. gün

cehennem bile bu kadar kapalı ve korkutucu değildi. keşke nether'de olsam diyordum. diamond sayımı 24 e tamamlamaya uğraşıyordum. ufak bir lav birikintisinin yanında, yerde birkaç tane daha diamond bulmuştum. almak için taşı delerken o lanet sesi duydum "tsss"... bu bir creeper'dı. şu bakışma oldu: http://images2.wikia.noco.../c/cd/Creeper_In_Cave.png

lanet şey bir anda patladı. canımın bir kısmını zütürdü yanında, yarısı kadar. ama olay bu değildi. yanımdaki lav birikintisine düştüm. çıldırmıştım, yanıyordum! elimdeki diamond kazmayla demin üzerinde bulunduğum paramparça olmuş sütuna çıkmaya çalıştım. çıktım da, ama hala yanıyordum, 10 kalp candan 3 tanesi kalmıştı. niyeyse demin baktığım diamondları aradım, canı unutmuş mala sarılıyordum hala. onlar çoktan parçalanıp lav ile yok olmuştu. öleceğimden eminken bir anda öylesine yaptığım can iksiri geldi aklıma. envanteri bir umutla açtım. oradaydı! bir hışımla içtim, canım yarıdan biraz yukarıya kadar arttı. buraya inerken düşüşümü yavaşlatan su birikintisine koştum. bir kez daha canımı kurtardı o su birikintisi. ardından "giberler" nidasıyla yukarıya doğru kazmaya başladım. altın kuralı yine yıkıyordum. ama yapacak bir şey yoktu. altıma sütun kura kura yukarı doğru çıkacaktım, her ne pahasına olursa olsun.