1. 51.
    +2
    istanbul'daydım. o zaman 5 yaşındaydım ve kardeşimin, benim ve annemin horlayan babamı uyandırmak için sarfettiği çabayı hatırlıyorum. sonra uyandırıp evden çıkmıştık. o gece hastahanenin bahçesinde yatmıştık. o büyük bahçedeki yüzlerce insanın suratlarındaki panik ve korku ifadelerini unutamam...

    ayrıca o deprem bana en iyi arkadaşımı getirdi, fakat ailesini bir çırpıda zütürdü. nedensiz. neden onun ailesiydi ki ? neden bütün ailesini kaybetmek zorundaydı lan benim biricik dostum ha ?! dıbına koyayım hayat, kader...
    ···
   tümünü göster