1. 1.
    +25 -22
    diye tatlı bir bayan vardı bir zamanlar...

    ---

    herkes unutmuşken seni... ben seni bir portakalın daldan düşmeyi beklercesine bekledim... kimsenin ruhu bile duymazken silindiğini, gittiğini... ben küçük bir çocuğun külahından dondurmasının düştüğünü farkettiği gibi farkettim... midesine soğuk su şişesi atmışlar gibi, ciğerlerini çivilerle delmişler gibi, ağzı kanla dolana kadar dayak yiyen bir ayakkabıcı çocuğun akşam evine ekmek parası getirme telaşı gibi sevdim seni. ama sen beni tınlamadınki.. dedim ya herkesin unuttuğu anda ben hiç unutmadım seni... hep aklımdaydın... varsın nick6ımda olmasın ismin... yazma oraya bırakma bir imza... kalbinde adın kazılı ya en büyük aşkla... iyiki varsın be... gecelerime ay, gündüzlerime toprak, ekmeğime tuz, delirişime serum oldun... iyiki varsın...

    ---

    şuraya bişeyler çizeyim

    ♥♥♥♥♥
    ♥♥♥♥
    ♥♥♥
    ···
   tümünü göster