bizim millet kadar çabuk gaza gelen bi millet yok

paraya değer veriyoruz orası gerçek. babamızı satarız para için. çünkü bize küçüklükten beri her şeyin para olduğu dikte edilmiş arkadaş. öyle değil mi ? ister istemez elimize bir 100 lira geçince bir duruyoruz artık. dur şuna istediğim gömleği alayım yok. koy kenara lazım olur. bu aslında ne biliyor musun devlete güvenmemezlik. evet aynen öyle. bak bizim ülkede yastık altı diye bir şey vardır. annelerimiz anneannelerimizde görürüz bunu. yastık altında altın, para kıymetli ziynet eşyası. hep vardır. bu bir önlem paketi, çünkü biliyoruz bugün başımıza bir şey gelse para yoksa ortada kaldık demektir. yahu adam acile hasta zütürüyor; adam 5'e bölünmüş hala kayıt için para istiyorlar. parayı verin hastayı yatıralım diyorlar. bugün evimiz yansa otel paramız yoksa akrabamız yoksa sokakta kaldık demektir. normalde bu durumlar için devlet, devlet yani ne işe yarar bu oluşum arkadaşım devlet lan bu bakması gerekir diyorsun.. ama yok işte bizde çarklar böyle dönmüyor ne yazık ki.