lise sondaydım o sıralar

az sonra aykutlar geldi.. hayırlı olsun gencler dediler biz hic birseyden söylemeden..siz nerden biliyosunuz dedim.. meger hersey planlıymıs.. onlar kalkıp bi köseden bizi izlemisler.. yani secilin bana acılacagını biliyorlarmıs.. gülüştük..oturmaya devam ettik.. sonra evlere dagılırken secille handanı otobüse bindirdik.. devam ettik.. aykutla semte gittik.. semtte bi kıraathaneye oturduk.. aykut bana dönerek:bak kardesim sen de biliyosun bu kız cok hanım ve cok iyi bi kız.. güzel bi iliskiniz olucak bence..ama sakın bu kızı üzme.. dersanede de gizeme fazla pas vermessen iyi olur cünkü handan görür sizi ve secile söyler.. aranız bozulur kardesim dedi.. haklısın dedim..hee dedi aykut:bu arada gercekten bilmek istedgim bisey var kardesim dedi.. buyur dedim..sen secilden cidden hoslanıyo musun kardesim dedi.. bikac saniye düsündüm... tabi hoslanıyorum birader dedim(yalan söylemistim)..hee iyi o zaman dedi, hoslanmıyosan bosuna kıza ümit verme daha cok üzülür demisti..ama ben manita yapmak icin kızla cıktıgımı söyleyemedim kardesime..o gün biraz daha muhabbet edip ayrıldık ordan evlere dagıldık..