beyler hikaye anlatmamı ister misiniz

gece olmuştu. o gün nurdan'a kızmadım.

ilk dönem nurdan'la beraber çalışmıştık projelerde. sonraki dönem de çalışacaktık. nurdan'la planlarımız, nurdan'la rutinlerimiz vardı ve nurdan ince sesliydi. birbirimizin parmaklarını çok seviyorduk. bir keresinde, yine beyoğlu'nda bilmediğimiz yerleri keşfetmeye çalışırken, el ele bir bara girdik. gündüzdü, rahattık. istediğimiz yere giriyor, beğenmediğimiz yerden rahatça çıkıyorduk. mutluyduk. içeri girdiğimizde dans eden iki adam vardı, sarılmışlardı. bizi el ele görünce gülümsediler. bizse utangaç, iyi günler dileyerek çıktık oradan. sonra güldük bu yaptığımıza. nurdan'la yapacağımız şeylere de çok gülecektik, öyle hayal ediyorduk. bir gün okulda geceleyecektik mesela, ama bu bizim sırrımız olarak kalacaktı. belki güvendiğimiz bir ya da iki kişiyi daha dahil edip, akademiden herkes çekildiğinde biz içeride kalacaktık. düşüncesiyle bile gece orada kalıp üşümüş gibi hissediyorduk, sevinip heyecanlanıyorduk. sonra nurdan'la beraber yaşayacaktık. saksıda çiçeklerimiz ve porselen cips kaplarımız olacaktı. ben şimdiden alacağımız eşyaları ve yapacağımız şeyleri liste gibi hazırlıyordum. hayatımda bir nurdan vardı, hayatımız güzeldi, çok güzel değilse de olacaktı.

akademi tatile girdiğinde nurdan'la aramıza birkaç hafta ve hava sıcaklığı değişimi girmişti. ama nurdan'ı gördüğümde hiçbir şeyin değişmediğini gördüm, o da öyle. sevindik, sarıldık. her şeye eskisi gibi devam edecektik. ama ben nurdan'da bir şeyler seziyordum, mutsuzlukları vardı. o da benim mutsuzluklarımı biliyordu, konuşuyorduk. nurdan'ın bana henüz bahsetmediği planları olduğunu bilmiyordum.