ne kostarika ne de çin ne de sambacı

öncelikle o kadar yazı yazdım gri ekran çıktı serkan bacını gibeyim senin. neyse tekrar yazayım.

bu maçta ben daha7-8 yaşlarındaydım. yaz vaktiydi hatırladığım kadarıyla ve hava aşırı sıcaktı. müstakil yani bahçeli gecekondumuz vardı. babaannem, amcam ve bizim evimiz aynı arsanın içindeydi ve çok büyük bir bahçesi vardı evimizin. bu videodaki maçın olduğu zamanlar milli takımda en çok sevdiğim isim ilhan ve hasan şaştı. ramazan amcamlar ve abimler vardı evde çok kalabalık izliyorduk. kanepede yer kalmamıştı yere uzanarak izliyordum bende. ulan ilhan bu golü attı bütün ev yıkılmıştı amk.. ramazan amcam bir yandan onun oğulları bir yandan.. herkes bir bağrış bir çağrış.. maç bittikten sonra kapının önüne çıkmıştım. hava çok sıcaktı güneş yüzüme vuruyordu böyle.. arabalar korna çalarak geçiyordu herkes bir sevinç içindeydi. mahallede sürekli futbol-saklambaş oynadığım arkadaşım hakkı "ya ya ya şa şa şa türkiye türkiye çok yaşa" diye tezahurat yapıyodu mahallede koşa koşa..

ulan harbiden dediğin doğru @1 eskiden herşey ne güzeldi amk.. insanlarda sevgi-saygı vardı. en önemlisi ruh vardı ruh.. şu 10 yılda herşey değersizleşti. içi dolu olanın içi boşaltıldı, insanlar robotlaştı, karın tokluğuna hayatında mutluluktan gıdım olmadan yaşayan insanlar var. hani bir portakalı yersiniz, en güzel yeri arasındaki o küçük mandalina gibi yerleri olur hani posa dediğimiz yer, hah işte biz tam o posayı kaybettik. malesef ülkecek aşırı mutsuzuz. herkes gruplaşmış ve birbirinden nefret eder halde. hani en azından şöyle güzel bir savaş çıksada ölümümüz savaştan olsa. en azından savaş görmüş oluruz. ölümümüz kalp krizi ya da şeker hastalığından değilde adam akıllı birşeyden olur.