veteriner panpalarım çok acil toplanın

benim bi arkadaşım vardı. çok köpek beslerdi ama hiç biriyle senin gibi duygusal bi bağ kurmazdı. sebebini sorduğumda gelen cevabı kelimesi kelimesine yazıyorum. "babam ben doğduğumda bi köpek almış. kardeşim gibiydi beraber büyüdük. 10 yaşıma geldiğim zaman artık benle eskisi kadar oynayamıyordu. tabi o zaman küçüktüm bilmiyordum. benimle beraber yaşlanacak sanıyordum.13 yaşımdayken okuldan geldiğimde paşa evde yoktu. öldüğünü öğrendiğimde dünya başıma yıkılmıştı. kardeşimdi lan benim o! o günden sonra sayısız köpek baktım ama hiç biriyle o kadar duygusal bağ kurmadım. sakın sende kurma. hayatının sonuna kadar yanında olma şansları yok!"
o zaman 20 yaşındaki adam bunları anlatırken gözleri doldu. seni anlıyorum ama şimdi olmasa bile ilerde mutlaka yanından ayrılcak. o yüzden benimde elimden "kendini buna alıştır" demekten başka birşey gelmiyor.