eşime dükkan açıyoruz

. eşim birgül hanım yaklaşık 1 yıldır akşam sanat okuluna gidiyordu. dikiş nakış öğrendi. ufak bi tuhafiye dükkanı açalım diye düşündüydüm. daha doğrusu bu fikir aklıma geldi. dün akşam yemekten sonra konuyu hanımıma açtım. ilk başta pek anlamadı çünkü tam konuşuyorken telefon çaldı yemek sonrası çay için akrabalar bize uğramaya karar vermişler. neyse sonra konuşurum diye düşündüm. birgül hemen mutfağa gidip meyve falan hazırlamaya başladı. ben de ardından gittim. ona dedim ki birgülüm dedim sana bi tuhafiye dükkanı açsak ne dersin dedim. bana ne yapcam elalemin dükkanında demez mi. beni bi gülme aldı ki sormayın gitsin. ama dayanamadım gülmekten gözlerimden yaşlar geldi. tam o sıra kapı çaldı . amcamgil geldi. hayırdır aytek dedi adım aykut da laf aramızda aytek der bana büyük amcam. hayırdır aytek neye gülüyon dedi. anlatmadan önce göz ucuyla birgülüme baktım. ondan da onayı alınca anlattım . ama sormayın evde bi kıyamet koptu ki neşeden kahkahalardan. neyse içeri salona geçtik hep beraber. amca dedim meyva getiriyorum yeriz dedim. o da demez mi ne yapacam elalemin meyvasını. ilahi amca ya . gene yapacağını yaptın. gülmekten ne elma yiyebildik ne üzüm. ama çok eğlenceli bi akşamdı.