neyse ki faruk oranin calisaniydi ve daha fazla cene calamazdi, esen de ozan'in gozlerine dalip transa gecmek icin vakit kaybetmedi, ickisini yudumladikca daha cesur bakti gözlerine. Hissizlesmis te olsa hala devam eden bir iliskisi vardi, son nokta konmus olsaydi bile, yeni biriyle bu kadar kisa sure icinde yakinlasmak esen'e yakisiyor muydu peki? Demek ki harun'la iliskileri coktan bitmisti. Agib bir insan bir baskasinin gozlerinde boyle kaybolamazdi, kaybolmamaliydi. Bunlar aklindan gectikce heyecanlaniyor, kalbi daha hizli carpiyordu esen'in. Kani tazeleniyor, canlaniyordu sanki. Icten ice cosuyor kabina sigamiyordu, mutlu olmak bu demek olmaliydi... Neyse ki artik ozan'in provasi bitti ve sahneden indi. Esen'in yanina oturdu, gulumsedi, gozlerinin onune dusen bir tutam sacini kulaginin arkasina itti, bir an icin ozan'in yine sacini cekip tum isi sakaya vuracagindan korktu esen. Ama oyle olmamisti, bu hareket, buyuk bir degisimin habercisiydi.