necronomicon

Panpalar kitabın ilk sayfasından alıntı yapıyorum okuyun:

Bu, MASSHU’nun üç mührüne sahip olduğum yıllarda gördüklerim- in ve öğrendiklerimin tanıklığıdır. Bin bir ay gördüm ve bu, bir insanın, Peygamberlerin daha çok yaşadığı söylense de, kısa ömrü için yeterlidir. Ben güçsüzüm ve hastayım ve büyük bir yorgunluk, bitkin- lik taşıyorum ve iç çekişler, karanlık bir fener gibi göğsümde asılı dur- uyor. Yaşlıyım.
Kurtlar gece yarısı konuşmalarında benim ismimi taşırlar ve bu suskun, anlaşılmaz ses beni uzaklardan çağırır. Ve çok daha yakın- lardaki bir ses, habis sabırsızlığıyla kulağımın içine haykırır. Ruhumun ağırlığı, dinleneceği nihai yere karar verecek. Bu zamandan önce, buraya dışarıda azametle yürüyen ve her insanın kapısında bekler halde yatan korkularla ilgili her şeyi buraya yazmalıyım, çünkü bu eskinin kuşaktan kuşağa geçen, ama Kadimler’e (onların isimleri karalansın!) tapan çok az insan dışında unutulan kadim sırrıdır.
Ve ben bu görevi bitiremezsem, buradakileri al ve geri kalanını kend- in keşfet, çünkü zaman kısa ve insan türü her yönden, her kapıdan, her yıkık bariyerden, deliliğin sunaklarında duran akılsız yardakçılardan gelecek, kendisini bekleyen kötülüğü ne biliyor ne de anlıyor.
Çünkü bu ölülerin kitabıdır, IGIGI’nin düzlüklerinde hayatımı teh- likeye atarak, ıssızlıkların gezginleri dışındaki gaddar göksel ruhlardan onu alır almaz yazmaya başladığım, Kara dünyanın kitabıdır.
Bu kitabı okuyan herkes, insanın meskeninin zamanın başlangıcından önceki bir zamanda tanrıların ve demonların şu Kadim ırkı tarafından görüldüğü ve teftiş edildiği ve insanın yaratılışından önce, Yaşlı Tan- rılar, Kaldeliler tarafından bilinen şekliyle, MARDUK’un ve Majisyen- lerin Tanrısı EFENDiMiZ ENKI’nin ırkı uzayda yürüyorken,
Dünyaları birbirinden ayıran, kozmosun bir yerinde meydana gelen un- utulmuş savaşın intikdıbını almak istedikleri konusunda uyarılsın.