serkan inci

soğuk bi kış günüydü. sahilden eve yürüyordum. bankta oturan biri ilgimi çekti nedense.15 yaşında pırıl pırıl bi delikanlı denizin eşsiz manzarasına dalmıştı. yanına oturdum.bu kış gününde burada ne yaptığını sordum. babası vefaat etmiş. annesi ise kocaya kaçmış. üstünde ince bir gömlek vardı. dayanamadım eve çağırdım bu bahtsız delikanlıyı.eve geldiğimizde yüzü gülüyordu sıcak onu rahatlatmışa benziyordu. adını sorduğumda mahcup bi sesle serkan dedi. gülümsedim sadece. içeri gidip kek koydum delikanlıya. evimden etkilenmişti mesleğimi sordu hemen. kaptanım ben dedim. benim hayalimde denizci olmak efendim dedi. neden diye sordum hemen. onların muhteşem damarlı yannanlarını zütüme almak, içimde kaybetmek istiyorum dedi. şaşırmıştım böyle bi cevap beklemiyordum.ben de onu şaşırtmak istedim ve 33 santimlik harikulade yadigarımı çıkartıp önüne koydum. büyülenmişti. içinde gidip gelirken yüzündeki tatlı tebessüm ve çığlıkları.. hala aklımda evden çıkarken dedikleri:ben de denizci olacağım.her perşembe görüşürüz hala eski günleri yad ederiz * serkana ilk pompam böyle işte