ayıp fıkralarımızı pylaşalımda neşelenelim

adamin biri motogiblet almis.
satici adama bir kutu vazelin
hediye ederek yagmurlu havalarda
bunu metallere sur pas yapmaz demis
ve adam motorunu gostermek uzere kiz
arkadasina gitmis. neyse aksama dogru kiz gel
seni bize goturup ailemle tanistirayim hemde
aksam yemegi yeriz. demis ve bir hatirlatmada bulunmus :

"yalniz dikkat
et
bizim evde
yemek yerken kimse
konusmaz. konusan bulagiblari
yikar... "

adam 4 kisinin
bulasigindan ne olacak
diye dusunurken eve girdiklerinde
bir de ne gorsun dag tas her yer bulagib...
ulan bir konusursak yandik demis...
yemek yerken aklina "ulan ben simdi bu kizin elini tutsam kimse bir sey diyemez"
fikri gelmis. kizin elini tutmus kimseden cit yok.
bir de opeyim
demis, opmus gene cit yok..
ulan ben bunu becereyim demis,
herkesin gozu onunde becermis ama gene cit yok..
adam iyice piskinlige vurup yahu bunun anasi da guzelmis
deyip onu da
becermis.. gene cit yok.. tam bu sirada disarda gok gurleyip yagmur yagmaya baslamis.
bizimki motoru paslanmasin diye aldigi vazelini cebinden cikardigi anda kizin babasi bagirarak ayaga firlamis...

"tamam tamam koy onu yerine bulagiblari ben yikarim.