edit: tüm yazılanlar şundan ibaret. ressam olmak isteyen adamı bankacı yapıyorlar arkeolog olmak isteyen adam avukat oluyor doktor olmak istiyor çocuk hevesli inançlı ama puanını yetiştiremiyor bazısı da parasını. dünyanın en başarılı cerrahlarına git sor trigonometri ne işe yarar.
sistem çöküyor içine doğru çöküyor. artık kadınları etkilemenin binbir yolu yok. tek bir yolu var paran olacak.
hani kadınlara sorsan kimse demiyor çok parası olana veririm diye. hep kılıfı bulunuyor güven sadakat kişilik falan filan.
lan 2 kapılı bi araba alırsın üstünden geçersin işte hepsinin. aşklar da bu kadar ucuzladı işte.
bir nesil huur çocugu olarak yetişiyor. ve artık batıyoruz.
elveda lenin filminde bir sahne vardı kimya mühendisi olacak kız
hamburgeriniz hazır diye bagırıyordu
tek bir yaşamımız vardı onu da elimizden aldılar geriye nefes alan ölüler kaldı
---
editten öncesi :
bu kadar saçma olmamıştı.
yazacaklarımı kısaca bir toparlıyayım. hepimiz bir eğitim gördük görüyoruz. hep ailelerimiz bizim iyi bir üniversiteye gitmemizi istedi hep iyi bir işimiz olsun diyeydi tüm çaba. peki ama neden.
daha çok kazansın daha çok biriktirsin daha çok daha çok.
kaç senedir üst komşumun alt komşumun adını bilmiyorum. hayatım boyunca hiç görmediğim belkide görmeyeceğim adamların tüm yaşam tarzını yediğini içtiğini öğrendim de sormak hiç aklıma gelmedi komşuya tokmusun arkadaş sen diye.
bunun için mi okuyorduk.
iyi bir üniversite kazanmanın heycanını kaç kişi kimsenin öğrenemeyeceği bilgilere sahip olacağım diye hissediyor.
marka derdi bu kadar önemli mi ?
artık başarılı adamlar gelmiyor. düşünsenize bir telefonu ilk bulan adam elektiriği keşfeden insan ulan paranın dıbına esas şimdi koydum diye mi çalışıyordur.
verem ilacını ilk yapan doktor sefilleri yazan yazar dur şuraya iki satır açlık döktüreyim de gelsin milyon dolar fikri mi vardı.
işte bizim çaresizliğimiz tam olarak burada başlıyor.
bize birşeyden para kazanmayı öğretmediler parayı birşeylerden kazanmayı öğrettiler.
bende çok para kazandım hani 33 yaşındayım belki 25 yaşındayken yaşıtlarımın hayalleri üstünde servet sahibiydim
ahlaksızca insafsızca
taktir ediyorlardı kimse lan arkadas sen ne yapıyorsun demiyordu.
artık durma vakti. yani artık bir şeyler yapıp başarıp onun keyfini sürme vakti geldi.
bu yazıyı okursa okuyacakların yüzde 80 i 20 25 yaş arası
sakın korkmayın sizi korkutmalarına izin vermeyin.
temelde pazarladıkları o telefonu almazsan kız gibemezsin araban olmazsa saygı göremezsin yiyecek ekmeğin olmaz
sürünürsün ve benzeri şekilde uluyup duranlar hep olacak
şunu düşünün neye taparsanız tapın neye inanırsanız inanın
öldüğünüz zaman arkanızdan gerçekten kaç kişi ağlar.
yaşamak bu kadar saçma olabilir mi
son bir haftamı hastanede geçirdim gördüğüm manzara sadece şu
artık insanlar ölüme terk edilmiş durumda
onları terk edenler daha büyük bir yalnızlığa terk edileceklerinin farkındalar
iş işten geçmeden
sadece sevdiğiniz için
sadece merkanızı heycanınızı aşkınızı hissettiğiniz için
bir şeyler yapma zamanı
toprak kazmak istiyorsanız gidin kazın uzaya gidecekseniz çalışın
hayat kurtarmak istiyorsanız doktor olun.
yeter ki size heycan veren bir sey olsun
sırf yaşadığım için söylüyorum
dünyanın en iyi araçlarına bindim en iyi aletlerini kullandım. tüm kalbimle yemin ederim ki sadece sahip olana kadar değerliler.
sonrasında tak kadar değeri yok
sırf arabamı görsünler diye insan arkadaşlarıyla buluşur mu
bir bardak çayın sohbetin batak oynamanın
kücükken babanın omuzlarına çıkabilmenin keyfi şimdi nerde
eski zaman şarkısı söylemeye gerek yok
paranın zaten bir değeri yok
sadece yaşamak için iyi bir adam olmak için ne gerekiyorsa yapın başarı sizi zaten takip edecektir.