1. 26.
    0
    https://www.youtube.com/watch?v=Ms6FWzSop8w
    yurda gideceğim ilk gün annem eşyalarımı topluyor sıra sıra valizin içine yerleştiriyor.gitmemi istemediğini biliyorum ama kim durabilirki babamın karşısında.benim içinde bir kaçış diye düşünüyorum hem bir sürü arkadaşım olacak orda. kardeşim üzgün gözüksede mutlu olduğu her halinden belli. ben son son televizyon izlerken babam kapıdan buçukta aşağıda ol diyerek valizlerimi arabaya indirdi.annemse babamın yanında ağlamaktan korktuğu için o aşağı inince belli etmemeye çalışarak ağlamaya başladı. o böyle yaptıkça ben hepten üzüüyorum hiç gitmek istemiyorum. annem yanıma geldi ağlamaklı sesle öğütler veriyor bana .

    -bak oğlum orda kendine çok dikkat et, arkadaşlarınla kavga etme , sakın ha hocana saygısızlık yapma, derslerine iyi çalış

    gözlerinin içinde okunuyor nasıl korktuğu koskoca bi belirsizliğin içine yolluyor oğlunu. onun o bakışı o ses tonu beni hepten fena yapıyor sarılıyorum anneme başlıyorum ağlamaya. küçüğüm daha doyamamışım ana kokusuna. hiç bırakmak istemiyorum annemi ama saat geldi buçukta aşağıda olmamı söyledi babam geç kalırsam gider ayak dayak yicem. annemde bunu çok iyi bildiği için gözyaşlarımı sildi teselli etmeye çalışıyor bu seferde

    -oğlum ben senin yanına gelicem hep sen hiç merak etme bak baban aşağıda bekliyor kızıcak sana hadi güzel oğlum benim.

    annem hiç yalan söylemez beni yalnız bırakmaz diyorum kendi kendime biraz daha sakinleşiyorum. annem göz yaşlarımı siliyor üstümü başımı düzeltiyor. kapıda anneme doya doya bi daha sarılıyorum zar zor ayrılıyoruz sanki bir daha hiç göremicekmişim gibi ona dikkatlice baka baka merdivenlerden aşağı iniyorum.
    ···
   tümünü göster